مطالعه مردم شناسی هنر سنگتراشی (سنگ هرکاره) در استان خراسان رضوی

چکیده هنرسنگ تراشی یکی از نا شناخته ترین هنر های سنتی در ایران است که علیرغم تلاش وکوشش بی شائبه بعضی از اساتید این هنر و استقبال مردم از این آثار، هنوز هنری گمنام است. این هنر یکی از هنرهای کهن ایران می باشد که امروزه رو به انقراض است، به همین دلیل ثبت و ضبط فرایند آن و نیز زندگی برخی از صاحب نظران این حرفه به منظور آشنایی و بهره مندی سایر هنرمندان و دانشجویان و پژوهشگران ضروری می نماید. این پژوهش قصد دارد تا با استفاده از یک تحقیق میدانی و مصاحبه با اساتید و صاحب نظران این رشته، در هرچه بهتر شناساندن این هنر و تنوع سبک های رایج، نقوش و تصاویر بکار رفته در آن و همچنین معرفی اساتید صاحب نام آن به جهت ثبت و ضبط این هنر گام های موثری بردارد. همچنین این پژوهش بر اساس چهارچوب نظری مکتب کارکرد گرایی مورد بررسی واقع شده و تلفیقی از روش های کیفی و اسنادی است. در حوزه کیفی از ابزاری چون انواع تکنیک های مصاحبه و مشاهده استفاده شده است. در این پژوهش از روش مشارکتی و فوکوس گروه نیز استفاده شده که در آن با جمعی از هنرمندان و کارگران مصاحبه های گروهی شده است. با توجه به تحقیق انجام شده این نتیجه حاصل شد که از دست رفتن کارکرد هنر سنگ تراشی و تغییر کارکرد آن در بعضی از موارد، باعث افول این هنر شده است. عدم حمایت دولت و سازمان های مربوطه از هنرهای سنتی و بومی و در مقابل، تشویق و ترغیب به ورود کالاهای چینی و اشغال بازار ایران توسط این کالاها، و همچنین ارزان و قابل دسترس بودن کالاهای وارداتی که باعث کاهش ذوق هنری مردم شده و آنان را آسان طلب نموده و نیز افزایش تمایل به زندگی مصرفی و گرایش به سمت مشاغل پر درآمد، همگی از پارامترهایی هستند که هنرهای بومی سنتی را در جهت نابودی می کشانند.